Θρυαλλίδα υπονόμευσης των προϋπολογισμών όλων των χωρών – μελών της ΕΕ, μαζί και της Ελλάδας αποτελεί μπορεί να καταστεί σήμερα (8.9.25) η πολύ πιθανή ανατροπή της κυβέρνησης Μπαϊρού στη Γαλλία.
Και αυτό γιατί αν ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μπαϊρού δεν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, αναμένεται να ανυψωθεί ένα νέο «κύμα» αύξησης των αποδόσεων των κρατικών αποδόσεων όλων των κρατών – μελών της ΕΕ (μαζί και της Ελλάδας), δηλαδή του κόστους δανεισμού τους από τις αγορές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μία τέτοια αύξηση θα έλθει να «κάτσει» εν πολλοίς στην προηγούμενη που είχε σημειωθεί την περασμένη άνοιξη μετά την ανακοίνωση και έπειτα ψήφιση του γερμανικού πακέτου αύξησης των αμυντικών δαπανών, καθιστώτας έτσι ακόμα πιο ακριβό το δανεισμό για την άμυνα (και για κάθε άλλο λόγο) σε όλο τα μήκη και πλάτη της ΕΕ.
Αναφορά στη Γαλλία έκανε προχθές (6.9.25) από το βήμα της ΔΕΘ και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά όχι στις επιπτώσεις μίας πιθανότατης επιδείνωσης της πολιτικής και οικονομικής κρίσης, παρά μόνο συγκρίνοντας το κόστος δανεισμού της Γαλλίας και της Ελλάδας με της πρώτης να είναι μεγαλύτερο στις μέρες μας σε σχέση με της δεύτερης…
Συγκεκριμένα, ο κος Μητσοτάκης ανέφερε: «Κρατήστε ένα στοιχείο που τα λέει όλα: την 1η Σεπτεμβρίου του 2015, η πανίσχυρη Γαλλία δανειζόταν με επιτόκιο μόλις 1,16%, η αδύναμη Ελλάδα με 9,18%. Χθες το δεκαετές γαλλικό ομόλογο έκλεισε στο 3,44, το ελληνικό στο 3,33. Αναλογιστείτε τι προσπάθειες κρύβει αυτή η αλλαγή. Και σκεφτείτε ότι σήμερα όλοι αναρωτιούνται αν θα υπάρχει αύριο κυβέρνηση στο Παρίσι ή, ακόμα χειρότερα, αν η Γαλλία χτυπήσει την πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «ήδη η Γαλλία, όπως αρκετές άλλες χώρες, έχουν τεθεί σε καθεστώς υπερβολικού ελλείμματος. Καλούνται, δηλαδή, να πάρουν μέτρα λιτότητας, αυξάνοντας φόρους και μειώνοντας δαπάνες».
Χωρίς να συγκρίνει κανείς το οικονομικό μέγεθος και το διεθνές εκτόπισμα της Γαλλίας με εκείνο της Ελλάδας (το ΑΕΠ της Γαλλίας είναι 13 φορές μεγαλύτερο από το ελληνικό!), θα πρέπει κανείς να αντιληφθεί πως η Γαλλία βρίσκεται μεταξύ ενός κακού και ενός…χείριστου σεναρίου:
Το κακό σενάριο προβλέπει την εφαρμογή ενός προγράμματος λιτότητας, είτε σαν αυτό που προτείνει ο Μπαϊρού (σε περίπτωση που δεν ανατραπεί σήμερα), είτε ένα …παρόμοιο από μία ενδεχόμενη άλλη κυβέρνηση χωρίς την προσφυγή ξανά στις πρόωρες κάλπες.
Το χείριστο σενάριο προβλέπει την ανατροπή της κυβέρνησης σήμερα και, αργότερα, την προσφυγή της Γαλλίας στο ΔΝΤ πχ υπό μια κυβέρνηση τεχνοκρατών και την επιβολή ενός ακόμα σκληρότερου (σε σχέση με εκείνο που προτείνει ο Μπαϊρού) προγράμματος λιτότητας, αφού προηγούμενα έχουν εκτιναχθεί οι αποδόσεις των γαλλικών και, ευρύτερα των ευρωπαϊκών ομολόγων.
Ωστόσο, μεταξύ της εφαρμογής ενός προγράμματος λιτότητας τύπου Μπαϊρού και της εφαρμογής ενός προγράμματος τύπου ΔΝΤ, υπάρχει ένα ενδιάμεσο -και πιο πιθανό- σενάριο και είναι εκείνο της παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μετά μία αύξηση των αποδόσεων των γαλλικών κρατικών ομολόγων που θα φέρει η αναμενόνενη ανατροπή της κυβέρνησης Μπαϊρού και την παρεπόμενη επιδείνωση της κρίσης πολιτικής εξουσίας στη Γαλλία.
Παρέμβαση της ΕΚΤ σημαίνει μείωση των επιτοκίων δανεισμού και αγορά των γαλλικών κρατικών ομολόγων. Στην Αθήνα, έστω και αν προφανώς δεν θέλει κανείς μία τέτοια οικονομική κρίση στην «καρδιά» της ευρωζώνης, βλέπουν την ευκαιρία για ακόμα πιο φθηνό δανεισμό μέσα από μία μείωση των επιτοκίων δανεισμού…
Από την άλλη μεριά, σε περίπτωση που «ξεφύγει» η κρίση στη Γαλλία, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα κρατηθεί ο έλεγχος στην ευρωζώνη, ειδικά καθώς οι διεθνείς επενδυτές περιμένουν στη… γωνία υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ισπανία και η γειτονική μας, Ιταλία, ου μην αλλά την Ελλάδα (σ.σ. με χρέος στο 153%), παρά το γεγονός ότι η τελευταία παρουσιάζει πολύ καλύτερες δημοσιονομικές επιδόσεις από τις παραπάνω χώρες, ενώ έχει και ένα «μαξιλάρι» 43 δις. ευρώ.
Μηδαμινή ανάπτυξη στην ΕΕ στο β’ τρίμηνο του 2025
Εξάλλου, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά πως όπως έδειξαν τα στοιχεία της Eurostat την περασμένη Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2025, ο ρυθμός ανάπτυξης στην ευρωζώνη στο β΄τρίμηνο του 2025 βρέθηκε ελάχιστα πάνω από το μηδέν, γεγονός που σημαίνει πως η ευρωπαϊκή οικονομία πρακτικά αρχίσει να «τρώει» από τα «σωθικά» της…
Αν και στην Ελλάδα, ο ρυθμός ανάπτυξης έτρεξε την ίδια περίοδο με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό (1,7%) σε σχέση με την ευρωζώνη, δέχθηκε ένα πλήγμα σε σχέση με το α΄τρίμηνο του 2025, λόγω μείωσης των εξαγωγών ιδίως προς «τρίτες χώρες» λόγω του δασμολογικού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Απρίλιο του 2025…
Μπορεί να υπήρξε συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ – ΕΕ στα τέλη Ιουλίου του 2025 σε ένα επίπεδο δασμών σε βάρος της ΕΕ καλύτερο από το επαπειλούμενο (15% αντί για 20%, 30% κλπ) δεν παύει να αποτελεί αυτός ο συντελεστής ένα βαρίδιο για τις ευρωπαϊκές (μαζί και τις ελληνικές) εξαγωγές και άρα στον ρυθμό ανάπτυξης…
Παράλληλα, η συμφωνία ΗΠΑ – ΕΕ -και αυτό είναι κάτι που «ξεχνάει» το πολιτικό σύστημα στην Αθήνα – προβλέπει και άλλες δύο συν μία ρήτρες μαζί με το σχετικά «χαμηλό» δασμό 15%:
Την εκτίναξη των ευρωπαϊκών αγορών αμερικανικής ενέργειας
Την εκτίναξη των ευρωπαϊκών επενδύσεων στις ΗΠΑ (μέχρι το 2028)
Την εκτίναξη των ευρωπαϊκών αγορών αμερικανικών όπλων.
Οι τρεις παραπάνω ρήτρες, εφόσον υλοποιηθούν από πλευράς οικονομιών της ΕΕ θα στερήσουν ζωτικούς χρηματοδοτικούς πόρους από την ευρωπαϊκή οικονομία την επόμενη τριετία και άρα θα αναχαιτίσουν την αναπτυξιακή πορεία της προς όφελος της … αμερικάνικης.
Στο μεταξύ – από το 2026 – θα έχει εξαντληθεί το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ ο νέος κοινοτικός προϋπολογισμός αναμένεται να είναι πολύ πιο κουτσουρεμένος σε σχέση με ο,τι προβλέπει το προσχέδιο του προς χάρη της ακόμα μεγαλύτερης αύξησης των εθνικών αμυντικών δαπανών και έτσι των ελλειμμάτων και των χρεών των χωρών – μελών της ΕΕ.
Υπό αυτές τις όχι και τόσο… ρόδινες συνθήκες που διέπουν την ευρωπαϊκή οικονομία (από την καταναλωτική ζήτηση εξαρτάται συντριπτικά η ελληνική οικονομία) αναφέρουν αναλυτές στο newsit.gr, κάθε μέτρο εισοδηματικής ελάφρυνσης (μαζί και εκείνα που ανακοινώθηκαν προχθές από το βήμα της ΔΕΘ) θα μπορούσε να βρεθεί σταδιακά, στην πράξη, σε αμφισβήτηση, αρχικά από οικονομική άποψη και έπειτα, πιθανόν, από δημοσιονομική.
Υπενθυμίζεται πως οι υψηλοί αναπτυξιακοί ρυθμοί της Ελλάδας οφείλονται προπαντός στην εκτίναξη των αφίξεων από το εξωτερικό και έτσι ενδεχόμενη (λόγω της διαφαινόμενης επιδείνωσης της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ) μείωση τους, θα έπληττε σκληρά τους ελληνικούς αναπτυξιακούς ρυθμούς (όπως έγινε πιο πρόσφατα στην πανδημία).
Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μείωση του εθνικού εισοδήματος, ανεξάρτητα από τη μείωση που θα ισχύσει στους άμεσους φόρους από την 1η Ιανουαρίου 2026 (βάσει των ανακοινώσεων στη ΔΕΘ), η οποία ήδη αντισταθμίζεται (ας μην το ξεχνάμε!) από την αναμενόμενη αύξηση των εσόδων από το ΦΠΑ που φέρνει το νέο κύμα ακρίβειας στα τρόφιμα και όχι μόνο.
Την ίδια ώρα, η περιθρύλητη αλλαγή παραγωγικού μοντέλου (πχ με στροφή στην ανάπτυξη της γεωργίας και της βιομηχανίας στην ελληνική ύπαιθρο), την οποία υποστηρίζει η κυβέρνηση, δεν μπορεί, σημειώνουν οι ίδιες να βασιστεί μόνο σε φορολογικά κίνητρα όπως εκείνα που ανακοινώθηκαν στη ΔΕΘ (πχ μείωση ΕΝΦΙΑ στις περιοχές με κάτω από 1.500 κατοίκους), αλλά και σε νέες επενδύσεις, οι οποίες όμως δεν φαίνονται στον διακριτό ορίζοντα, όχι μόνο από ευρωπαϊκής πλευράς (διάβαζε παραπάνω για τους επενδυτικούς όρους της συμφωνίας ΗΠΑ – ΕΕ στα τέλη Ιουλίου 2025), αλλά και από ελληνικής πλευράς (πχ καθυστέρηση διαμόρφωσης επενδυτικού χαρτοφυλακίου από Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης κλπ.).
Πηγή: newsit.gr | Συντάκτης: Δημήτρης Κατσαγάνης
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του energy942.gr (φωτογραφίες από διαδίκτυο).
